TIPWATIPWA TETEMA... OOH TETEMA!- 29

Image may contain: 1 person, smiling, text

ILIPOISHIA:
“Hapo ulipo kuna dereva yeyote wa bodaboda?”
“Ndiyo!”
“Hebu mpe simu niongee naye!” aliniambia, nikamsogelea dereva mmoja wa bodaboda ambaye baada ya salamu, nilimpa simu, akawa anaongea na yule mama.
SASA ENDELEA...
Baada ya muda, alinirudishia simu yake na kuniambia kwamba wameshaelewana. Akanipa ishara kwamba nipande na safari ikaanza nikiwa sielewi ni wapi tunapoelekea. Tulienda mpaka Mikocheni, dereva akawa anakata mitaa tu na muda mfupi baadaye, alipunguza mwendo na kusimama.
“Mpigie mwambie tumeshafika,” alisema, nikatoa simu huku nikishangaa huku na kule, mandhari ya eneo hilo yalinifanya nishikwe na ushamba. Nyumba zote zilikuwa za maana kwelikweli, zikiwa na mageti makubwa! Mtaa wote ulikuwa kimya kabisa.
“Nimefika mama!”
“Haya ngoja nakuja, usimlipe huyo bodaboda tumeshaelewana,” alisema kisha nikakata simu. Muda mfupi baadaye, geti moja lilifunguliwa, nikamuona yule mama akitoka, safari hii akiwa amebadilisha nguo na kuvaa kinyumbaninyumbani, mkononi akiwa ameshika noti ya shilingi elfu kumi.
Alikuja mpaka pale tuliposimama, tabasamu pana likiwa limechanua kwenye uso wake, akampa dereva bodaboda ile hela kisha akanipa ishara kwamba nipokee chenji kutoka kwa yule bodaboda.
“Haya ahsante kijana, hebu mpe namba yako ya simu ili baadaye akupigie,” alisema, basi yule dereva wa bodaboda akanitajia namba yake, nikawa nahangaika kusevu kwenye kisimu changu huku nikiwa nakifichaficha. Baada ya kumalizana naye, tuliongozana na yule mama mpaka ndani.
Lilikuwa jumba la maana kwelikweli, mle ndani kulikuwa na bustani nzuri za maua zilizotunzwa vizuri. Kumbe wakati nampigia simu, alikuwa amekaa bustanini akiwa anasoma ‘novel’ huku mezani kukiwa na laptop ya kisasa! Ilionesha yule mama alikuwa anaishi maisha ya ‘kishua’ kwelikweli tofauti kabisa na nilivyomdhania nilipomuona kwa mara ya kwanza. Nilijiuliza kama hayo ndiyo maisha yake, kwa nini ahangaike kupanda daladala? Sikupata majibu.
“Vipi Chande, kwema?”
“Kwema mama, shikamoo!”
“Si tulishasalimiana jamani? Haya marahaba, umefurahi sasa,” alisema huku akitabasamu, nikajikuta na mimi nimetabasamu.
“Unaendeleaje?”
“Aah! Bado mama, natembea kigumu tu lakini hata siko poa,” nilimwambia, akashusha pumzi ndefu na kusogeza kiti chake karibu yangu, akawa anaongea na mimi kwa upole akitaka nimueleze ni nini kilichokuwa kinanisibu. Kwa hali ilivyokuwa, sikuwa na ujanja zaidi ya kumueleza.
Nilianza kwa kumueleza historia yangu tangu nilipofika jijini Dar es Salaam baada ya kuchukuliwa kijijini na baba mdogo. Nilimuleza jinsi nilivyoanza kufanya biashara ya samaki na jinsi pepo mchafu alivyonikumba kiasi cha kunifanya niwe nabadilisha wanawake hovyo, tena bila tahadhari.
Sikumficha kitu, nilimueleza yote mpaka nilivyojikuta nikiangukia dhambini na ma’mdogo na yote yaliyokuwa yanaendelea mpaka kilichotokea asubuhi hiyo nilipoenda kuonana na Jack na kunishinikiza nikapime ‘ngoma’.
Nilipofika hapo, alishindwa kujizuia, akacheka sana mpaka machozi yakawa yanamtoka.
“Kwa nini unajihusisha na mambo yote hayo wakati nikikuangalia umri wako bado mdogo? Kwa nini unacheza kwenye miiba tena ukiwa huna viatu? Hujui dunia imeharibika sana siku hizi?” aliniambia huku akikaa vizuri. Akaanza kunipa darasa la nguvu, alinieleza madhara ninayoweza kuyapata kutokana na tabia yangu ya kubadilisha wanawake hovyo na mwisho akaja kwenye ‘point’ ya kupima.
Alinipa ushauri nasaha wa nguvu, akanitaka niondoe hofu ndani ya moyo wangu na kukubali kupima kwa sababu hiyo ndiyo njia pekee inayoweza kunifanya nikajua kuhusu hali yangu ya kiafya na kujua nini cha kufanya.
“Siku hizi kuna dawa za kufubaza makali ya virusi vya Ukimwi lakini pia wapo watu ambao hata mimi nawajua wameishi miaka mingi tu wakiwa na virusi, cha msingi ni kufuata masharti, nikazidi kuchanganyikiwa.
Kutokana na ushawishi mkubwa alioutumia, hatimaye nilijikuta nikifanya maamuzi magumu kwamba liwalo na liwe. Akaniambia ndani kwake ana vipimo vya Ukimwi ambavyo hutoa majibu kwa usahihi zaidi ndani yamuda mfupi na akanihakikishia kwamba kama nitakuwa nimeathirika, atanisaidia kwa kila kitu.
Aliinuka na kwenda ndani, muda mfupi baadaye alitoka na kipimo, sikuwa najua kwamba siku hizi kumbe unaweza hata kupima Ukimwi nyumbani. Akanitoboa kidogo kwenye kidole na kuchukua damu, nikawa natetemeka kuliko kawaida.
“Ukikutwa una virusi vya Ukimwi utachukua uamuzi gani?” aliniuliza, nikawa nababaika nikiwa hata sijui nini cha kumjibu, akabadilisha swali.
“Ukijikuta huna virusi vya Ukimwi utafanyaje?”
“Nitashukuru sana, nitamshukuru Mungu na kamwe sitarudia tena makosa. Nitatulia na kusubiri mpaka muda wa kuoa ufike, na ukifika nitahakikisha naenda kumpima huyo mchumba wangu, nimekoma,” nilisema huku bado nikiwa natetemeka, akachukua kile kipimo alichokuwa amekiweka mezani kikiendelea kusoma majibu.
“Habari njema ni kwamba huna maambukizi ya virusi vya Ukimwi ila kwa uhakika inabidi tuje turudie tena baada ya miezi mitatu,” alisema, furaha niliyokuwa nayo nilijikuta nikimrukia mwilini na kumkumbatia kwa nguvu, na yeye akanikumbatia.
“Unaonaje kama ukihamia na kuja kukaa hapa? Nina hakika nitakudhibiti na utakuwa umeondokana na hatari kubwa ya kuja kufumaniwa na mama’ako mdogo.”
“Nashukuru mama! Nipo tayari hata kuwa nakutunzia bustani zako na kufanya usafi, kwani hapa unaishi na nani?”
“Naishi mwenyewe na dada wa kazi! Wanangu wanasoma nje ya nchi.”
“Na mzee je?”
“Mzee gani tena! Mume wangu alifariki miaka mingi tu iliyopita! Naishi mwenyewe na nimeshazoea,” aliniambia, nikashusha pumzi ndefu na kumtazama. Kiukweli nilimshukuru sana na sikutaka kupoteza muda, tulikubaliana kwamba nirudi nyumbani na kwenda kuaga, nitumie njia yoyote ilimradi niondoke kwa usalama.
Kweli nilifanya hivyo, nilirudi nyumbani ambako nilimdanganya baba mdogo kwamba nataka kwenda kusalimia kijijini mara moja kisha nitarejea. Mama mdogo alikuwa mgumu sana kukubaliana na suala hilo lakini niliposhikilia msimamo, alikubali.
Nikaenda kuyaanza maisha mapya ya Mikocheni, huku nikibadilisha namba ya simu, nikapewa simu mpya nzuri ambayo ndiyo niliyoweka laini yangu mpya na nikaanza ukurasa mpya wa maisha yangu.
Baada ya miezi kama mitatu hivi kupita, nilikuja kumtafuta tena Jack na kumweleza kwamba nipo tayari kwenda kupima lakini aliniambia kwamba tayari alishapata mwanaume mwingine ambaye walienda kupima na sasa hivi wapo kwenye mipango ya ndoa, japo niliumia moyoni lakini niliamua kuyaacha mambo yasonge mbele.
Nikamtakia kila la heri kwenye maisha yake na tukaendelea kuwa marafiki wa kawaida. Mwishoni mwa mwaka, watoto wa yule mama walirejea kutoka nchini Uingereza walikokuwa wanasoma, nao wakafurahi sana kunikuta pale kwao, nikiwa namsaidia mama yao majukumu ya hapa na pale.
Siku zilizidi kusonga mbele, baadaye nikajikuta katika penzi na mtoto wa yule mama aliyekuwa anaitwa Trixie, tukapendana sana na mama yake akaona hakuna tatizo kwa sisi kuwa wapenzi lakini hakutaka tugusane kabisa mpaka tutakapofunga ndoa na kuwa mume na mke.
Kwa kuwa Trixie hakuwa amemaliza masomo, shule zilipofunguliwa, alisafiri na wenzake kwenda kumalizia masomo, tukawa tunaendelea kuwasiliana kwa karibu, huku nyuma yule mama sasa akawa ananichukulia kama mkwewe ambapo aliniambia natakiwa kurudi shule ili angalau na mimi niwe na msingi imara kwenye maisha yangu.
Nilipelekwa VETA ambako nilianza masomo ya ujenzi wa minara ya simu, nikaelekeza nguvu zangu zote huko na taratibu maisha yangu yakaanza kubadilika. Mwaka mmoja baadaye, mimi na Trixie tulifunga ndoa baada ya kuwa tumepima afya zetu na hatimaye tukawa mke na mume.
Namshukuru Mungu kwamba mpaka sasa maisha yanaendelea vizuri, mimi ni fundi wa minara ya simu, Trixie anafanya kazi benki na tayari tuna mtoto mmoja, makazi yetu yakiwa ni Mbezi Beach.
MWISHO.
Ahsante kwa kuwa nami kuanzia mwanzo mpaka mwisho. Bila shaka utakuwa umejifunza kitu. UKIMWI upo na unazidi kuteketeza nguvukazi ya taifa na waathirika wakubwa ni vijana! Kuwa na mpenzi mmoja tu mwaminifu ukishindwa tumia kinga. Tuendelee kuwa pamoja kwenye Saa za Giza Totoro (The Darkest Hours!)